moc czynną
Encyklopedia PWN
przekładnia mech., która przenosi ruch obrotowy z wału czynnego na bierny za pomocą kół zębatych albo przekształca ruch obrotowy na prostoliniowy (lub odwrotnie) za pomocą koła zębatego i zębatki;
zjawisko kryminalne występujące pod wieloma postaciami w skali międzynarodowej i krajowej, którego nie można ściśle ograniczyć stanem faktycznym jednego, pojedynczego przestępstwa.
element bierny obwodu elektrycznego; podstawowym parametrem użytkowym r. jest rezystancja (opór elektryczny), a takie jego parametry, jak pojemność elektr. i indukcyjność, mają wartości pomijalnie małe;
miasto w województwie śląskim, pow. grodzki, na Wyż. Katowickiej, nad Kłodnicą i jej dopływami — Kochłówką i Bytomką oraz źródłowym odcinkiem Rawy (dorzecze Wisły), w centrum GOP.
solidarność
w polskim prawie cywilnym forma zobowiązania polegająca na obowiązku wzajemnej odpowiedzialności i wzajemnej pomocy; może występować po stronie dłużników i po stronie wierzycieli;
[łac. soliditas ‘gęstość’, ‘moc’; solidus ‘solidny’, ‘mocny’, ‘trwały’],
